U dzieci do utraty apetytu mogą prowadzić różne przyczyny. U niektórych utrzymuje się krócej, u innych dzieci problem jest długotrwały.
Nawet w okresie niemowlęcym spotykamy dzieci, które nie mają apetytu i mają trudności z jedzeniem. Może to być spowodowane przeziębieniem, gdy drogi nosowe są zablokowane, maluch ma trudności z oddychaniem, ale może to być również spowodowane np. ząbkowaniem.
U małych dzieci można zaobserwować, że na kilka dni przed nadejściem miesiączki zmienia się smak mleka matki, a dziecko, które do tej pory dobrze ssało, chwilowo staje się mniej głodne. Najmłodsi uważają świat za ciekawszy niż cokolwiek innego.
Wybierają się na wycieczkę odkrywczą i „nie mają czasu na jedzenie”. Jednocześnie dzieci w tym wieku wciąż mają awersję do nowych smaków, wyglądu i zapachu nowych potraw. Mniej więcej w tym czasie pojawia się również problem, że dziecko wypija 1-1,5 litra mleka i kakao dziennie, ale nie pije ani nie je niczego innego. Na szczęście są to rzeczy nieszkodliwe, choć dla nas to też niepokojące.
Przyczyny uporczywej utraty apetytu
Zdarzają się jednak sytuacje, w których utrata apetytu trwa dłużej, w takim przypadku konieczne jest ustalenie przyczyny problemu.
Utrata apetytu może być spowodowana wieloma chorobami. Należą do nich: anemia , infekcja dróg moczowych , przedłużająca się choroba zakaźna, zwłaszcza utajone zapalenie ucha środkowego w okresie niemowlęcym . Niektóre choroby przewlekłe, na przykład: choroba serca , choroba nerek , mogą również powodować złe odżywianie się dziecka.
Utrata apetytu może również wystąpić podczas niektórych chorób genetycznych.
W niektórych przypadkach brak apetytu jest spowodowany problemami psychologicznymi. Niestety w bardzo młodym wieku, nawet 2-3 lata, dzieci mogą reagować na różne konflikty odmawiając jedzenia. Może to być rywalizacja rodzeństwa , konflikt rodzinny, śmierć itp. U nastolatków, zwłaszcza dziewcząt, napotykamy przymus dostosowania się do idealnego kobiecego symbolu sugerowanego przez media. W takich przypadkach zdarza się, że dziecko, które nie może w inny sposób schudnąć, staje się bulimią lub anoreksją .
Co zrobić, jeśli dziecko nie je?
Warto zabrać dziecko na badanie kontrolne. Szereg testów może pomóc zawęzić problem.
Robaki jelitowe, infekcje bakteryjne, grzyby, wykrycie krwi w kale, alergia pokarmowa, bakterie Helicobacter pylori (patogen występujący w żołądku) mogą być przebadane przez naszego lekarza rodzinnego.
Za jego pomocą można ujawnić wiele chorób. Oczywiście, jeśli badanie dziecka doprowadzi do podejrzenia innej choroby, np. zapalenie zatok, konieczne są dodatkowe badania ( prześwietlenie itp.).
Jeżeli istnieje podejrzenie, że np. nasze dziecko ma inną chorobę jelit (choroba trzewna , zaburzenia wchłaniania), dalsze badania wykonujemy w gabinecie gastroenterologa.
Możliwości leczenia
Jakie może być leczenie? Jeśli kryje się za skargami choroba, należy ją leczyć.
Jeśli jednak nic nie zostało potwierdzone, to z jednej strony możemy się zrelaksować, co dziecko od razu do nas odczuje, a to już może prowadzić do rezultatów, z drugiej zaś możemy zastanowić się, jak postępować. Warto jak najczęściej podawać dziecku jedzenie, zamiast kłaść przed nim mniej jedzenia, ale częściej.
Zaproponujmy mu kilka opcji, łatwiej będzie mógł wybrać jedną z nich. Często pomaga, jeśli jesz z innymi dziećmi, jeśli widzisz, że drugie dziecko je, może też mieć na to ochotę. Możemy dać dziecku preparat probiotyczny, który oprócz regulacji flory jelitowej, wzmacnia również układ odpornościowy.
Oprócz tego można podać witaminy , a dziecku, które ma trudności z jedzeniem i powoli się rozwija, nasz lekarz rodzinny może przepisać preparat, który może rozpocząć rozwój dziecka i poprawić jego apetyt.
