Termin makiaweliczny to przymiotnik używany do wskazania działań lub postaw przebiegłości, oszustwa i obłudy, jakich niektórzy ludzie używają, aby osiągnąć określony cel, niezależnie od środków użytych do jego osiągnięcia.
Pochodzenie słowa makiawelizm wywodzi się z nurtu myśli zwanego makiawelizmem, który wyrósł z badań i analiz twórczości włoskiego pisarza Niccolò Machiavelliego, autora głośnej książki Książę.
Zobacz też inny nasz artykuł: negatywne cechy charakteru.
Machiavelli demaskuje w swoich utworach literackich swoje zainteresowanie problematyką polityczną i walką o władzę, w których przedstawiał, że polityka powinna być oddzielona od moralnej i religijnej, stąd wszystkie te działania, które są negatywne lub niemoralne, uznawane są w opinii społeczeństwa za makiaweliczne.
Według Machiavellego ważne jest osiągnięcie zamierzonego celu niezależnie od środków. Oznacza to, że politycy muszą pracować, aby uzyskać władzę, nie zatrzymując się ani nie przywiązując większej wagi do tego, co jest uważane za moralnie i religijnie poprawne. Jest to sposób na usprawiedliwienie niemoralnych działań.
Jednak na podstawie analizy psychologicznej, osoba makiaweliczna to osoba manipulująca, która ma tendencję do oszukiwania innych, a nawet wykorzystywania ich do osiągania swoich celów.
Osoby makiaweliczne charakteryzują się pochlebstwem, udają, że są uczciwi, podczas gdy w rzeczywistości nie są, w konsekwencji mają tendencję do mówienia tego, co inni chcą usłyszeć, nawet jeśli jest to kłamstwo.
Słowo makiaweliczne można zastąpić następującymi synonimami: przebiegły, kłamliwy lub podstępny.
Niestety tego typu osoby można spotkać wszędzie, mogą zajmować stanowisko polityczne, pracę, grupę przyjaciół, a nawet rodzinę.
Na przykład w miejscu pracy bardzo możliwe jest spotkanie makiawelicznej osoby, która chce odnieść sukces kosztem swojej reputacji lub relacji ze współpracownikami. W takich przypadkach makiawelizm podejmuje nieuczciwe i szkodliwe działania przeciwko innym.
